Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

strip off

  • 1 taka af

    Íslensk-ensk orðabók > taka af

  • 2 RYÐJA

    (ryð, rudda, ruddr), v.
    1) to clear, free (land) from trees (ryðja markir; hann ruddi lönd í Haukadal);
    ryðja götu gegnum skóg, to clear, open a road through a forest;
    2) to clear, empty;
    ryðja búrit, to empty the pantry;
    ryðja skip, to unload a ship;
    ryðja höfn, to clear the harbour, leave the haven;
    impers., hvernig skjótt ruddi samnaðinn, how the flock dispersed;
    3) as a law term, to challenge;
    ryðja kvið, dóm, to challenge neighbours, jurors, out of the kviðr, dómr;
    4) with preps.:
    ryðja e-u á e-t, to throw, toss upon (þeir ruddu viðinum á hurðina);
    ryðja e-m í brott, to drive away, sweep off;
    ryðja sér til ríkis, to clear the way to a kingdom, obtain it by conquest;
    ryðja til e-s, to clear the way for a thing, prepare for (ok ruddu þeir til likgraptarins);
    ryðja e-u upp, to tear up (þeir ruddu upp jörðu ok grjóti);
    5) refl., ryðjast um, to clear one’s way, make great havoc.
    * * *
    ryð, ruddi, rutt, [this word has lost the initial h (qs. hryðja), being derived from hrjóða, denoting ‘to clear, rid of,’ cp. also hroði, hryðja, sweepings, offal; and is altogether different from rjóða = to redden; the h remains in hruðning, q. v.; see hrjóða; Engl. rid; Scot. red or redde; Dan. rydde.]
    B. To clear; taka at ryðja mörkina ok brenna, ok byggja síðan … en er spurðisk til Ólafs at hann ryðr markir, kölluðu þeir hann Trételgju, Hkr. i. 55; hann ruddi lönd í Haukadal, Landn. 103; Önundr konungr lagði á þat kapp mikit ok kostnað at ryðja markir ok byggja eptir ruðin, Hkr. i. 45; sumir konungar ruddu marklönd stór ok bygðu þar, 48; þeir ruddu markir ok bygðu stór héruð, 137; sú bygð var mjök sundrlaus, bygð við vötn en rudd í skógum, Ó. H. 174; hann lét húsa ok r. Ekreyjar, Fms. x. 154; hér eptir ruddisk landit ok siðaðisl, Fb. i. 575; hann lét r. viða í skógum ok byggja, Landn. 68; r. götu gegnum skóg, Fb. i. 72; r. land fyrir sér, to clear it, N. G. L. i. 173; r. götu, to open a road, Eb. 46 new Ed.; r. veg, stíg, to clear the way, Fms. x. 15, Eg. 293:—ryðja sér til rúms, to make oneself room, Fms. viii. 93; þar sem ek gæta rutt mér til rúms ok kippt manni ór sæti, Fb. i. 136; r. sér til ríkis. to clear the way to a kingdom, conquer it, Fms. iv. 60; r. sér til landa, Glúm, (in a verse):—r. skip, to clear, unload a ship, Fs. 182, Gullþ. 55, Eg. 100, Nj. 10, Fb. i.496, ii. 229: ryðja búrit, to empty it, Háv. 41–43 new Ed.:—to strip, disable, in fighting, Eg. 123:—r. höfn, to clear the harbour, leave the haven, Fms. ix. 45; ryðja lögréttu, to clear the court of strangers, Grág. i. 7; munu halir allir heimstöð ryðja, to clear, make empty the homestead, Vsp.; Valhöll ryðja fyr vegnu fólki, to clear Valhalla, make it ready for receiving slain heroes, Em. 1:—with dat., ryðja e-u brott, to drive away, 544. 38, Fms. iv. 231; ryðja herklæðum af sér, to strip off one’s armour, El. 102, cp. Hkm. 4:—to heap, pile, þeir ruddu viðinum á hurðina, they blocked up the door, Gullþ. 60:—r. til e-s, to clear the way for a thing; at r. til þeirra atburða er Ólafr konungr verðr við staddr, Fms.ii. 89; ok mundi þat r. til landauðnar, Bs. i. 24; ok ruddu þeir til líkagraptarins við Sléttu-karla, Fbr. 58; Þorlákr biskup ruddi til þess á sínum dögum, at þá var settr ok ritaðr Kristinna-laga þáttr, Bs. i. 73; ok ryði hvárr-tveggi sín vitni til bókar, K. Á. 184:—impers., hvernig skjótt ruddi samnaðinn, how the flock dispersed, Ó. H. 220.
    II. as a law term; ryðja kvið, dóm, or also ryðja mann ór kvið, dómi, to challenge a neighbour, juror, out of the kviðr or dómr, Grág. i. 7, 17, 34, 49, Nj. 110, 235; ef hann ryðr kvið at frændsemi, … hann skal ryðja við sjálfan sik at frændsemi ok at mægðum, skalat maðr ryðja við sjálfan sik at guðsifjum, hann skal r. við sóknar aðilja eða varnar, … ok er honum rett at r. þann upp, Grág. i. 50; sá er ór er ruddr, 31; þá er hann ruddi hann ór dómi, 31, and passim.
    III. reflex., ryðjask um, to clear one’s way, make great havoc; Atli hleypr upp á skip at Rúti ok ryðsk um fast, Nj. 9, Fb. ii. 219; eu þeir ruddusk um ágæta vel, Fas. ii. 492; andask ómaginn, ok ryðsk svá til ( it turns out) at ómaginn átti fé eptir, Grág. i. 224:—to throng, crowd, ryðjask að.

    Íslensk-ensk orðabók > RYÐJA

  • 3 birkja

    I)
    (-ta, -tr), v. to bark, strip off the bark from a tree (birkja við).
    * * *
    1.
    t, to bark, strip; b. við, Jb. 235, Stj. 177; cp. Gkv. 2. 12, birkinn viðr (= birki viðr?), Fms. viii. 33; b. hest, to flay a horse.
    2.
    u, f. [Ivar Aasen byrkja], the sap of a young birch, sap, got by boring a hole in the bark and sucking; þeir átu safa ok sugu birkju við, they chewed the sprouts and sucked birch sap with it, Fms. viii. 33.

    Íslensk-ensk orðabók > birkja

  • 4 fletta

    * * *
    (-tta, -ttr), v.
    1) to strip (f. e-n klæðum or af klæðum); f. e-t af e-m, to strip (something) off one;
    2) to strip, plunder.
    * * *
    tt, to strip; fletta klæðum, Nj. 209, Fms. viii. 77, 264; fletta e-n af brynju, vii. 227, viii. 121; fletta e-u af e-m, to strip ( the clothes) off, iii. 125, Al. 89: metaph., Th. 24.
    β. to strip, plunder, Sturl. ii. 208, Fms. ix. 383, Stj. 282; cp. fé-fletta.
    2. the phrase, fletta bók (dat.), to turn the leaves of a book, (mod.)

    Íslensk-ensk orðabók > fletta

  • 5 FLÁ

    * * *
    I)
    (flæ; fló, flógum; fleginn), v.
    1) to flay (flá belg, húð af e-m);
    flá e-n kvikan, to flay alive;
    flá e-n af or ór klæðum, to strip one of his clothes;
    flá e-n at gripum, to strip one for his money.
    (pl. flár), f. float of a net.
    * * *
    pres. flæ,; pret. fló, pl. flógu or flóu; part. fleginn; [akin to flag]:—to flay, Finnb. 250; ok flóu af skinn, Sd. 154; áðr enn flái húð af, Gþl. 502; öll húð af honum sem flegin væri, Fms. vii. 227, Edda 72; flegnir, 28; flá e-n kvikan, Fms. viii. 227: the saying, þar er ekki feitan gölt að flá: metaph. to strip, flá e-n at gripum, to strip one for one’s money, Bjarn. 16: síðan flógu þeir hann ór klæðum, stripped him, Fms. vii. 352; þá flógu þeir þá ór fötum, 623. 33: also with acc. of the thing, hann fló af sér yfir-klæði sitt, stripped his over-garment off him, Sturl. ii. 231 C: reflex., flæzk hann ór kyrtlinum, he pulled the cloak off, Bs. i. 442.

    Íslensk-ensk orðabók > FLÁ

  • 6 SVIPTA

    * * *
    I)
    (-pta, -ptr), v.
    1) to throw, fling (hón svipti honum á herðar sér); s. borðum, to remove the tables; s. e-u ofan, to sweep off, knock down (þeir sviptu ofan öllum goðunum af stöllunum); bjarndýrit svipti honum undir sik, the bear got him under;
    2) to reef (veðr óx í hönd ok bað Bjarni þá s.); s. seglunum, to reef the sails; s. til eins rifs, to take in all reefs but one;
    3) to strip, deprive, s. e-n e-u (hann sviptir hana faldinum); also, s. e-n af e-u (s. e-n af sínum hlut);
    4) refl., sviptast, to tug, wrestle (tókust þeir konungr í hendr ok sviptust fast).
    f. loss (hann kvað sér sviptu at þeira skilnaði).
    * * *
    t, [cp. svipr, svipa; Engl. swift], to pull quickly; hón svipti (sweeped, swept) at mötli sínum, Fs. 60; hón svipti honum á herðar sér, 623. 36; svipta e-u ofan, to sweep off, knock down, Fms. ii. 45; svipti hón söðli af svöngum jó, Og. 3; s. ofan forfallinu, Konr.; er hann svipti honum Svarti, gave him a shaking, Fs. 140; þat (the bear) svipti honum undir sik, 149; s. undir sik tjaldinu, Fms. vii. 114; hann svipti undir hönd sér einum litlum gullbaug, Edda 72; s. e-u undan e-m, to strip one of it, Sks. 682.
    2. to strip, deprive; svipta e-n e-u, to strip one of a thing; hann sviptir hana faldinum, strips her of her hood, Nj. 131: to deprive one of, s. e-n e-u, this sense is freq. in mod. usage; syptir (i. e. sviptir) riddaratign, stripped, bereft of, 623. 30; sviptir sæmdum, Ld. 164.
    3. a naut. term, to reef, (Dan. svigte, gt = ft); svipta af handrifi, Ó. H. 182, Fms. iii. 44; s. seglunum, to reef the sails, Fas. i. 138; þeir tóku veðr stór, ok vildu margir minnka sigling ok svipta, Fms. vii. 67; veðr óx í hönd ok bað Bjarni þá svipta, Fb. i. 432; skal engi… sigla fyrir mér né ek vilja svipta fyrr en þeir, Fms. v. 337; svipta til eins rifs, to take in all reefs but one, ix. 21.
    II. recipr. to tug, wrestle; sviptask fast, Fms. i. 306, iii. 224.

    Íslensk-ensk orðabók > SVIPTA

  • 7 flétta

    * * *
    (-tta, -ttr), v.
    1) to strip (f. e-n klæðum or af klæðum); f. e-t af e-m, to strip (something) off one;
    2) to strip, plunder.
    * * *
    u, f. a braid, string; hár-f., plaited hair.
    COMPDS: fléttuband, fléttugrjót, fléttuskepta.

    Íslensk-ensk orðabók > flétta

  • 8 FLÉTTA

    * * *
    (-tta, -ttr), v.
    1) to strip (f. e-n klæðum or af klæðum); f. e-t af e-m, to strip (something) off one;
    2) to strip, plunder.
    * * *
    tt or að, [Lat. plectere; Ulf. flehtan; Germ. flechten; Dan. flette; the word is scarcely borrowed from the Germ.]:—to plait; hár fléttað, Karl. 335: reflex., hárið fléttask niðr á bringu, the hair fell down in braids on the breast, 226.

    Íslensk-ensk orðabók > FLÉTTA

  • 9 HRJÓÐA

    (hrýð; hrauð, hruðum; hroðinn), v.
    1) to unload (h. skip sín);
    2) to strip, disable, esp. a ship in a sea-fight (hann hrauð öll víkingaskipin);
    3) impers., hrýðr e-u, it clears away; mun hroðit myrkvanum, the fog will have cleared away; hrauð upp ór honum miklu vatni, he brought up much water;
    4) refl., hrauðsk ór skikkju, she threw off her mantle.
    * * *
    pret. hrauð, pl. hruðu, part. hroðinn:—to strip, disable, esp. a ship in a sea-fight; hann hrauð öll víkinga-skipin, Fms. i. 27; var þá hroðit þat skip stafna á meðal, 178; þau skip er þeir sjálfir ynni ok hryði af Ólafi konungi, ii. 303; hruðu þeir öll Dana skip þau er þeir fengu haldit, 314; hrauð Magnús konungr þat skip ok síðan hvárt at öðru, vi. 78, 84; þeir hruðu sum skipin Birkibeina, viii. 290; léttu þeir feðgar eigi fyrr en hroðit var skipit, Eg. 122.
    2. of ships, to unload; þeir hrjóða skip sín ok setja landfestar, Al. 13; ok er rétt at h. skip ok bera farm af þótt Drottins-dagr sé, af …, K. Þ. K. 82; skip skal eigi h. um helgi nema skips-háski sé, N. G. L. i. 142.
    3. to be cleared; var þá enn hroðinn valrinn, the battle-field was cleared of the slain, Fms. v. 97; mun hroðit myrkvanum ( the fog has cleared away) þar sem þeir eru, Hkr. iii. 94.
    II. impers. to belch or vomit forth, of steam, fire, expectoration, or the like; kongrinn hjó með Hneiti þá svo hrauð af eggjum báðum, so that both edges struck fire, Ór. 48; eldi hrauð ór hlunni, Lex. Poët.; kvað hann þat vera svelg ok hrauð stundum svá hátt upp ór sem fjall væri, Bret. 49 (1845); hrauð upp ór honum miklu vatni ( he brought up much water) er hann hafði drukkit, Mag. 76; hrauð í himin upp glóðum, Edda (in a verse); hrýðr um krapit, Finnb. 310
    III. reflex. hrjóðask, to be cleared, stripped, Jd., Hkm., Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > HRJÓÐA

  • 10 BJÓRR

    I)
    m. beer (öl heitir með mönnum, en með Ásum bjórr).
    (-s, -ar), m.
    1) triangular cut off piece of skin (bjórar þeir, er menn sníða ór skóm sínum fyrir tám eða hæl);
    2) triangular strip of land, = geiri (bjórr lá ónuminn fyrir austan Fljót);
    3) front wall, party wall; engi var bjórrinn milli húsanna, there was no partition between the houses;
    4) a sort of tapestry of triangular shape (var stofan vel tjölduð ok settir upp bjórar).
    (-s, -ar), m. beaver, esp. the beaver’s skin (bjórr ok safali).
    * * *
    1.
    m. [O. H. G. pior or bior; Low Germ. and mod. Germ. bier; Fris. biar; A. S. bior; Engl. beer], no doubt a word of German extraction, öl (öldr), ale, being the familiar word used in prose:—bjór hardly ever occurs, vide however Hkr. iii. 447, Bk. 48, 89, 96 (Norse); and is a foreign word, as is indicated even by the expression in the Alvismál—öl heitir með mönnum, en með Ásum bjór, ale it is called by men, by gods beer: bjór however is very current in poetry, but the more popular poems, such as the Hávamál, only speak of öl or öldr, Hm. 11, 13, 65, 80, 132, 138.
    2.
    m. [Lat. fiber; A. S. beofar], a beaver, esp. the beaver’s skin, Eg. 71, in the phrase, b. ok savali.
    2. a triangular cut off piece of skin, [cp. provincial Swed. bjaur]; þat eru bjórar þeir er menn sníða ór skóm sínum fyrir tám eðr hael, Edda 42; still used in Icel. in that sense.
    II. metaph. a small piece of land (an απ. λεγ. as it seems); bjór lá ónuminn fyrir austan Fljót, Landn. 284.
    3.
    m., must be different from the preceding word, synonymous with brjóstþili, a wall in a house, a party wall, but also in the 13th and 14th centuries freq. a costly tapestry used in halls at festivals and in churches; hrindum hallar bjóri, let us break down the wall of the hall, Hálfs S. Fas. ii. (in a verse); eingi var bjórrinn milli húsanna, there was no partition between the houses, Sturl. iii. 177; gengu þeir í stofuna, var hón vel tjölduð ok upp settir bjórar, 229; annarr hlutrinn stökk útar í bjórinn, svá at þar varð fastr, Háv. 40.
    β. of a movable screen between choir and nave, of cloth or costly stuff, different from tjöld ( hangings) and reflar; hann lét Atla prest penta allt ræfr innan, ok svá allan bjórinn, Bs. i. 132; kirkja á tjöld umhverfis sik með tvennum bjórum, Vm. 153; kirkja tjölduð sæmiligum tjöldum ok þrír bjórar, 171, D. I. i. 402; bjórr framan um kór, tjöld um alla kirkju, Pm. 103; b. slitinn blámerktr yfir altari, 108, Bs. ii. 476, 322; vide bjórþili.

    Íslensk-ensk orðabók > BJÓRR

  • 11 svipta

    * * *
    I)
    (-pta, -ptr), v.
    1) to throw, fling (hón svipti honum á herðar sér); s. borðum, to remove the tables; s. e-u ofan, to sweep off, knock down (þeir sviptu ofan öllum goðunum af stöllunum); bjarndýrit svipti honum undir sik, the bear got him under;
    2) to reef (veðr óx í hönd ok bað Bjarni þá s.); s. seglunum, to reef the sails; s. til eins rifs, to take in all reefs but one;
    3) to strip, deprive, s. e-n e-u (hann sviptir hana faldinum); also, s. e-n af e-u (s. e-n af sínum hlut);
    4) refl., sviptast, to tug, wrestle (tókust þeir konungr í hendr ok sviptust fast).
    f. loss (hann kvað sér sviptu at þeira skilnaði).
    * * *
    u, f. a loss; hann kvað sér sviptu at þeirra skilnaði, Fs. 20.

    Íslensk-ensk orðabók > svipta

См. также в других словарях:

  • strip off — (informal) To take one s clothes off • • • Main Entry: ↑strip …   Useful english dictionary

  • strip off — phrasal verb Word forms strip off : present tense I/you/we/they strip off he/she/it strips off present participle stripping off past tense stripped off past participle stripped off 1) a) [intransitive] to take off all your clothes b) [transitive] …   English dictionary

  • strip off — PHRASAL VERB If you strip off your clothes, you take them off. → See also strip 4) [V P n (not pron)] He stripped off his wet clothes and stepped into the shower. [Also V n P] …   English dictionary

  • strip off — verb a) To remove anything by stripping, e.g. items of clothing or paint from the side of a ship. Strip off thy garments; Neptunes fury brave /With naked strength, and plunge into the wave. b) To remove all of ones clothes (or sometimes to remove …   Wiktionary

  • strip off — phr verb Strip off is used with these nouns as the object: ↑clothes, ↑jeans, ↑mask, ↑paint, ↑varnish, ↑veneer, ↑wallpaper …   Collocations dictionary

  • strip off — 1. Pull off, take off. 2. Cast off …   New dictionary of synonyms

  • strip off —  See tear a strip …   A concise dictionary of English slang

  • ˌstrip ˈoff — phrasal verb spoken to take off all your clothes …   Dictionary for writing and speaking English

  • tear someone off a strip (or tear a strip off someone) Brit. — tear someone off a strip (or tear a strip off someone) Brit. informal rebuke someone angrily. → tear …   English new terms dictionary

  • tear a strip off —    If you tear a strip off someone, you reprimand them severely for doing something wrong.     The teacher tore a strip off Charlie for not doing his homework …   English Idioms & idiomatic expressions

  • tear a strip off someone — ► tear someone off a strip (or tear a strip off someone) Brit. informal rebuke someone angrily. Main Entry: ↑tear …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»